Belangrijkste indicatoren voor de levensduur van connectoren: hoeveel weet u erover?

Nu de vraag naar onberispelijke prestaties van elektronische producten blijft groeien, is de levensduur van connectoren een belangrijke indicator voor hun betrouwbaarheid. Op het gebied van design is het verlengen van de levensduur van connectoren een leidend principe geworden. Tegelijkertijd, naarmate de concurrentie op de markt toeneemt, wordt het streven naar kosteneffectieve materialen binnen niet-dure legeringen wordt een topprioriteit voor ingenieurs die de connectorkosten willen verlagen. In veel gevallen beïnvloeden deze gecombineerde trends de operationele kenmerken van koperlegeringen connectoren dichterbij tot aan hun prestatiegrenzen.

De initiële contactkracht vertegenwoordigt een cruciale factor in beide aansluiting ontwerp- en materiaalkenmerken. Elastische vervorming in contactelementen kan veranderen in plastische vervorming, wat leidt tot een vermindering van de contactkracht als gevolg van spanningsvrijgave. Als de contactkracht onder een kritisch niveau daalt, kan er een functioneel falen van de contactelementen optreden. Het voorspellen van het loslaten van stress, wat een functie is van tijd en temperatuur, wordt een sleutelfactor betrouwbaarheid van de connector garanderen. De volgende gedetailleerde uitleg van SED gaat dieper in op het testen van spanningsvrijgave en de rol ervan bij het voorspellen van de levensduur van connectoren.

Stress-release-gegevens dienen als een effectief hulpmiddel voor ontwerpers om de levensduur van stroomconnectoren te voorspellen, waardoor weloverwogen beslissingen over de keuze van contactmaterialen mogelijk worden gemaakt op basis van bestaande gegevens. Deze gegevens hebben al wijdverbreide toepassingen gevonden in de computer-, communicatie- en auto-elektronica-industrie. Momenteel ontbreekt het echter nog steeds aan gegevens over de levenscyclus van producten, vooral in de computersector. Bovendien vertegenwoordigt het een waardevollere dataset voor het verkorten van productontwikkelingscycli en levensduur.

De meeste connectorontwerpers gebruiken spanningsvrijgavegegevens voornamelijk om de selectie van contactmaterialen te beperken op basis van toepassingsvereisten. Niettemin zijn veel ontwerpers op zoek naar geschikte testmethoden om de levensduurkenmerken van connectoren nauwkeuriger te voorspellen. Deze aanpak vermindert het aantal monsters dat nodig is voor het testen en de daarmee samenhangende kosten aanzienlijk.

Momenteel voldoen autoconnectoren in ruwe omgevingen en onder motorkappen meestal aan de ontwerpspecificaties van niveau 3 of niveau 1. De verwachte werktemperatuur voor de volgende generatie autoconnectoren zal naar verwachting stijgen. Het lijkt er echter op dat de meerderheid van de niet-automobielconnectoren onder deze omstandigheden geen stabiliteit hoeven te behouden. Niettemin vereisen connectoren met een hoge dichtheid lagere initiële koppelkrachten, waardoor de spanningsvrijgave wordt verminderd. Dit onderstreept het belang van het loslaten van stress, zelfs bij lagere temperaturen.

Het bepalen van de juiste gestandaardiseerde testtijd voor testgegevens die specifiek zijn voor een bepaalde toepassing kan een uitdaging zijn. Voor elektronische autoproducten kan de gegevensevaluatie doorgaans worden uitgevoerd binnen het bereik van 1000 tot 3000 uur op de gewenste bedrijfstemperatuur. Tekenen wijzen erop dat er steeds meer aandacht wordt besteed aan gegevenskenmerken na 3000 uur, in het bereik van 3000 tot 5000 uur (equivalent aan een levensduur van 240.000 kilometer). Extrapolatie van testgegevens (zonder rekening te houden met veranderingen in de helling) zou kunnen leiden tot een overschatting van de levensduur van het contact, waarbij de overschatting in de loop van de tijd belangrijker wordt. De semi-logaritmische weergave van gegevens bij een specifieke temperatuur is momenteel de meest gebruikte en dringend noodzakelijke aanpak. Deze methode biedt een eenvoudige manier om verschillende materialen voor een specifieke toepassing met elkaar te vergelijken. Er moet echter worden benadrukt dat geëxtrapoleerde gegevens zorgvuldig moeten worden onderzocht, waarbij aandacht moet worden besteed aan de mogelijkheid dat de uiteindelijke levensduur wordt overschat.